Barış Türküsu Şiiri - Kemal Tekir

Sarmış gönülleri,kin ,nefret ağı
Kurudu yazık ki muhabbet bağı.
Anlamsız didişme,çekişmelerle,
Çevirdik biz cehenneme hayatı.

Nefsin arzuları,hep ön planda,
Teslim olmuş insan,hırsa,tutkuya.
Sevgi,saygı kalkmış,her yerde rafa,
Cehenneme döndü,yanıyor Dünya.

Köreliyor şefkat, merhamet hissi,
Acıma duygusu,yok oldu sanki.
İç açıcı değil,Dunya'nın hali,
Durduralım artık,kötü gidişi.

Parçalanıp ,bölündükçe insanlık,
Rekabetle artar oldu fesatlık.
Kıskançlık yayılmış ,sanki hastalık,
Sarmış gönülleri, sarmış kuraklık.

Esir olmuş insan,paraya,pula,
Malın itibarı,insandan fazla.
Ayaklar baş,başlar, ayak olunca,
Sarmış tüm Dünya'yı,kaos,kargaşa.

Küresel hanedan,şeytan kolkola,
Çevirir Dünya'da,hile, entrika
Format atıyorlar,tüm insanlığa,
Çevirdiler bizi,sirk maymununa.

Kütesel köyün efendileri,
Görürler kendini, bir Tanrı gibi,
Büyük reset,kıyametin şifresi,
İnsanlığın ölüm fermanı sanki.

Uyan ey insanlık ,artık uyuma,
Hanedanın kulu,kuklası olma.
Susma artık haykır, gür sesle korkma,
Son verelim artık,bu zorbalığa.

Kuralım Dünya'da,hakça bir düzen,
Ne ezilen kalsın,ne de hiç ezen.
Kalmasın sömüren,hiç sômürülen,
Olmasın açlıktan,savaştan ölen.

Gelin yarışalım biz doğrulukta,
Dürüstlük,adalet güzel ahlakta.
Bilim ,teknoloji ve uygarlıkta,
Paylaşalım katma değeri hakça.

Gelin son verelim, kine nefrete,
Anlamsız didişme,çekişmelere.
Savaş tamtamları ,sussun her yerde,
Yaşasın insanlar,özgür, kardeşçe.

Gelin silahları gömüp toprağa,
Son verelim anlamsız kavgalara.
Son verelim,dur diyelim savaşa,
Olsun artık,
Yurtta barış, Dünya'da.

Kemal Tekir (1 eylül Dünya barış günü anısına)