Çaresizlik nedir ki...?
Geride bir umutla bırakılanların yaşadıkları mı?
Yoksa...
Bir umut için umarsızca
terk edenlerin yaşadıkları mıdır?
Terk edilmenin korkusunu gittiği her yerlerde yaşamaya başlamıştı artık.
Duyduğu bütün sözlerde, o soru işaretleri ile dolu cümlelerini bile artık duymaya korkar olmuştu.
Terk edilmenin vereceği acıyı yaşamaktansa, terk edilecek olmanın verdiği bu korkudan kurtulmaya karar vermişti. Son buluşmasına duygularını koruyacak zırhlarla çıkmıştı sevdiğinin karşısına. Bu son buluşmasında sevdiğini terk eden diğer sevgililer gibi davranmıştı.
Onu terk ederken hiç geriye dönüp bakmadı.
Islak kaldırım taşlarının arasına savrulmuş çekirdek kabukları gibidir bizim hayatımız.
Labirent gibi sokakların arasında buluruz kendimizi...
yağmur mani olur
tebessüm etmemize...
Ne ayağımızda ki terliklerden içimize işleyen soğuk,
Ne de hiç beklemediğimiz
Karanlık bir tünelden aydınlıga doğru kimi zaman yavaş adımlarla kimi zamanlar koşar adımlarla yol aldım.
Yıllar sonra tekrar o tüneldeyim.
Bu sefer tünelin sonundan geçmişe doğru yol alıyorum.
Ve geçtiğim yerlerden izler arıyorum...
Çocukluguma ve arkadaşlarıma dair...
Bugün ve dün olguğu gibi
ruhum bir kez daha bedenimi saran sevginin esareti altında.
Bütün bu esaretlerde hep bir savaşçı gibi davranmaya çalışıyorum.
Asi bir şavaşçının yaptığı gibi her daim bu esaretten kurtulma çabası içine giriyorum.
Bu duygunun esiri altına kalmayacağımı defalarca kendime söylesem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!