Köprü uzun, ince; ayı pek şişman
Yeğen oldum ona, dayı diyerek
Çıktığım yollarda olmuşum pişman
Kılavuz “Koş” diyor pislik yiyerek
Kumandan “Yürü! ” der, kendisi gelmez
Ferhat’ın feri yok, dağları delmez
Şirin somurtuyor, gönlümü çelmez
Umut suya düştü kara giyerek
Deve güdemedim, sürgün göründü
Verdiğim emekler hiçe sayıldı
Ağa celallendi, hınca büründü
Sövdü rahatladı, zevkten bayıldı
İt ite buyurdu, it kuyruğuna
Pisliği doldurdu ekmeklik una
Ona tasma vuran nerden buluna
Beşer onar doğdu, hemen yayıldı
Atlar tepişirken eşekler öldü
Gün görmedi fukaranın bineği
Şimdi çöl gördüğün eskiden göldü
Onu içti efendinin ineği
Gönüllendi çoban, sağıldı teke
Sahte imza attı milyarlık çeke
Nasıl silinecek bu kara leke
Midemi kaldırdı barış sineği
(15 Ocak 2010)
Yakup ŞimşekKayıt Tarihi : 26.5.2012 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri hangi duygularla yazdığımı az çok hatırlıyorum ancak 'Barış Sineği' ile neyi kastettiğimi hatırlamıyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!