Naçiz bir bedende can buldu ruhum...
Alınan her bir nefeste,
Huzurla doluyor gönlüm.
İki damla suya hasret topraklar gibi,
Düşmüştü bir kere ruhum,
Esiri olduğum, can bulduğum o bedene..
Adını dilime, aşkını kalbime kazıdım,
O güzel gülüşüne türküler yazdım.
Dilimde türküm, elimde sazımsın,
Tutunacak tek dalımsın.
Susma öyleyse konuş benimle,
Hadi konuş da bana derdini söyle.
Zamanı geçti artık sevmenin...
Elimde kalan tek şey,
Yaşadığımın farkına bile varamadığım,
Naçiz vücuduma hapsolup kalan,
En deli dolu gençlik yıllarım...
Park etmiş yüreğime tüm acılar,
Kar yağıyor yine;
Boş kaldırımlarla dolu,
Caddelere ve sokaklara...
Ne sevda izi var sokaklarda,
Ne de sevdalıların ayak izleri
Boş kaldırımlarda...
Son demlerine dayandık artık ömrün,
Perdeler bir bir inmeye başladı.
Son baharını yaşıyoruz artık hüznün,
Işıklar bir bir sönmeye başladı.
Mum gibi eriyor zaman gözlerimde,
Geçti bak koskoca bir bahar daha,
Yine yalnız,sensiz ve de kimsesiz...
Unutulmaz olsa da o son veda,
Yine yalnız,sensiz ve de kimsesiz...
Bülbüller gülleri arar oldu,
Arkadaş, takma kafana boşver gitsin
Böyledir işte unutamayanların sevdası...
Düşlerinden ayrılamaz,
Üzüntülerinden sıyrılamazsın.
Leyla ile Mecnun,
Kerem ile Aslı gib...
Mesudiyedir adın ama biz sana Melet deriz,
Ekmeğini bir başka güzel yeriz, suyunu bir başka güzel içeriz.
Sana kesişir bizim bütün yollarımız,
Uzanır büyük bir sevgiyle sana kollarımız.
Dert keder sarıp yansa da zaman zaman canımız,
İlacımız sen olursun, sendedir yine dermanımız.
Karanlık bir gecenin sabahında,
Güneşin doğmasını beklemek gibiydi,
Seni sevmek...
Ve seni sevmek,
Sabahın olmamasını,
Güneşin doğmamasını.
Sensiz yaşamak öylesine yaşamaktır,
Ne gönlün şad olur ne de yüzün güler.
Karanlık gecelere inat,
Aydınlık sabahları arar durursun.
Bir muamma olur gözünde hayat,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!