Barış Şafağı (trajedi) Şiiri - Emir Kerk ...

Nerede barış şafağın ey "Kerkük"
Sende huzur yok!
Sevinç de yok!
Sessizliği özledik günlerinde.
Her sabahında kurşun çığıyla,
Başlıyoruz günümüze.
Bülbüler bile göç etti senden,
Mermi duman tablosundan usandı.
O duman ki,
Her gün nefes gibi soluduğumuz.
Gözyaşımız kana karışık
Adım adım acılar içinde,
Başlıyoruz günümüze.
Dünya bize karanlık bir tünel sanki!
Çıkışını, kurtuluşu, sonundaki ışığını görebilecek miyiz acaba?
Gençliğimiz yaşamadık!
Yaşatmadın baharını.
Silahla oynayan çocuklar
Silahları bırakıp çocukluklarını yaşayabilecekler mi bir gün?
Acılar enkazı arasında,
Gözyaşıyla yaşayan anneler,
Barış şafağını görebilecekler mi bir gün?
Vatan toprağını saran masumların kanları,
Lalelerle gizlenecek mi bir gün?