Geride kalan asırlara baktığımızda, insan kanlarıyla yazılmamış olan bir tek günü göremiyoruz. İnsanlığın, yazılı tarihiyle beraber savaşların da başladığını okuyoruz.
Yayılmacılık; yeni yurtlar, bereketli topraklar edinme, diğer insanların, taşınır taşınmaz varlıklarını ele geçirme, ganimetleri paylaşma ve sağ kalan düşmanları köle yaparak, kendileri için üretime vahşice zorlama sadece kanlı savaşlarla katliamlarla gerçekleştirilmiştir.
Tanrının temsilcileri ve kutsal kitaplarla beraber, savaşlara bir başka maske de takılarak, insan katliamlarına bugüne dek devam edilmiştir.
Kahramanca öldürenler aynı zamanda ölenler de oluyor. Bir gün geliyor, diğerleri de biriken kinleri ve güçleriyle öç almaya çalışıyorlar.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta