Barış Manço'ya Şiiri - Ercan Demirci

Yedi iklim dört bucak yelken açtık hayata

Ağlayarak anlattık sonbaharı

Gülerek ilkbaharları

Maçin, Fizan, Kaf Dağının arkası

Ne kaldı ki bilinmedik

Görülmedik?

Büyükler anlamazdı diliimizden

Çocukların anladığı kadar

Ne çok kar yağmıştı saçlarımıza

Yüzüklerin efendisi

Ne güzel ismin vardı

saçların gibi

Ve gülümseyişin

Şarkıların gibi.

Yaşantın tıpkı

Konuştuğun gibiydi

Göründüğün gibiydin

Olduğun gibi.

Güle güle

Uzun saçlı adam

Hoşçakal

Hüzün şarkılı adam

Kol düğmelerini

Gülpembe'ye vermeyi unutma.