Barış Köprüsü Şiiri - Hülya Mızrak

Türküler adına, türküler ile
Kendimi bu yolda yormaya geldim
Utandım geçmişi aldım da ele
Murdar damarımı kırmaya geldim

Aşık Veysel’imiz ozanlar başı
Aşığı, türküyü sinende taşı,
Ben bıraktım bana uymayın işi
Gençlere nasihat vermeye geldim

Türküdür,mertliktir özümüz bizim
Sevgiyle doyuyor gözümüz bizim
Dostluğa çalınır sazımız bizim
Söz verdim sözümde durmaya geldim

Türkü duyduğumda burun kıvırdım
Gâvur yabasıyla harman savurdum
Özümü çiğnedim,yıktım, devirdim
Yıktığım kaleyi örmeye geldim

Yaşım küçük şimdi değerim azdır
Amacım, benliğim türküdür,sazdır
Bu yolda yürümek ne büyük hazdır
Ozanlar içine girmeye geldim

Beş yıldır boş yere dolandım gezdim
Yalan yanlış sözle türküler yazdım
Şükür geçte olsa doğruyu sezdim
Ustalara akıl sormaya geldim

Alevi, Sünni’si toplandı burda
Hoşgörü yakışır bu güzel yurda
Yansın kardeşliğe çekilen perde
Barış köprüsünü kurmaya geldim