Barış Güvercini Şiiri - Güner Kaymak

Güvercin olmak isterdim
Hani o beyaz olanından
Kırmızı gagalı mercimek gözlü
İnsandan kaçmayan korkmayan
Küçücük yüreğine ragmen
Savaşa meydan okuyan
Barışlar için havalanan
Gittigi yere bolluk götüren
Hani talih kuşu da derlerya
Hani insanların başına konan
Şans dağıttığı söylenen
Bir zamanların postacısı
Sevenlerin aşıkların müjdecisi
Barıışn özgürlügün semboli
Güvercin olmak isterdim
Biliyorum beni vururlar
Kanadımı kolumu kırarlar
Çesitli tuzak kurarlar
Siyasetine beni alet ederler
Beni bitirmek isterler
Amma nafile bitiremezler
Ben öldükçe çoğalırım
Ben sevdikçe yaşarım
Ben sevgi ve umit taşırım
Karanlıklardan bile ışırım
Rengim bembeyaz benim
Merhamet barış eserim
Saymakla bitmez hünerim
İnsanı insanlığı severim
Güvercin olmak isterdim
Tabiata kayıtsız kalmayan
Erezyona duyarsız olmayan
Zamansız av yapmayan
Asla yaş ağaç kesmeyen
Bir fidana dokunmayan
Yeşile itibar ederdim
Gülü nergizi severdim
Kırda bayırda gezerdim
Gölde gölette yüzerdim
Çocukları sever sayar
Göz bebeklerinden öperdim
Barış türküsü söylerdim
Savaşa meydan vermezdim
Zalimle birlik olmazdım
Terörist'e göz yummazdım
Kemik için satılmazdım
Güvercin olmak isterdim
Silah satanların inadına
Pusuda yatanların inadına
Yetim hakkıyla beslenen
Şerrefsiz yüzsüzlerin inadına
Dostlugun kardeşliğin adına
Yarınların gelecegin adına
Barışın dostluğun devamına
Savaşsız bir dünya için
Bütün dünya halklarının
Huzur ve rahatlığı için
İnsanların kardeşligi için
Tertemiz bir dünya için
Barış güvercini olmak isterdim

Amsterdam / 28.12.2003