Barış Erdoğan'a Şiiri - Necdet Arslan

Merhaba Dostum ,
Size söyleyecek çok sözüm yok…
Bu Şubat’ın 15’inden öteki 15 Şubat’a değin bir yıl daha gençleşeceksiniz. Sonrasında da aynısı olacak. Gençleşmeler ayrılıklardan yeni kavuşmalara taşınmak demektir.
Yaşamın denemeler albümü olduğunu biliyorsunuz. O albümü, sayfalarına değişik fotoğraflar iliştirerek kalınlaştırmak için bir keşiş gibi bilgi ülkelerinin sınırlarını zorluyorsunuz yıllardır. Vardığınız her ülkede ilkin bir meydan açıyor ve sonra herkesçe görünür bir yerine koyduğunuz kaideye türlü tümcelerle donatıp altına sağ elinizin baş parmağını basıyorsunuz.
Evreni anlamlandırmaktan başka bir şey değil bu uğraşlar. Gömleğinizden düşen düğmeler umurunuzda değil. Kalem tutmaktan parmaklarınız nasır bağlarsa bağlasın. Biliyorsunuz gireceğiniz bahçelerde seni çiçeklerin, arıların karşılayacağını . Ceketinin yaka cebinde kimi dostlarınıza uzatacağınız kim bilir kaç karanfil vardır!
Saramago’yu tanımamış olamazsınız ; aşk olduğunu söyler en büyük devrimin . Sizce en büyük devrim nedir sahi? Bu lanet yüzyılda en sevdiğiniz şarkıyı mırıldanır mısın birazcık ? Önümüzdeki günlerde gitmeyi düşündüğünüz barda aynı masayı paylaşacağınız ‘İsabel’le son damlasına değin o şarabı yudumlarken dolunay gezinecek üzerinizde.
Ya elinizdeki kızıl laleleri kim(ler)e vermek için ilk büfeden alacağınız birkaç mumla o odaya ne zaman loşluk katacaksınız?
Dilerim yaşadığınız ‘ şehir’de hiçbir şeyin yarım kalmasına , gelinciklerin solmasına , tutkuyla izlediğiniz konserde ışıkların kesilmesine tanıklık etmezsiniz.
Kimileyin çoğu insan gibi yalnızlık denilen derinliklere batıp çıkmaya çalışırız. Oranın girdaplarından , dolambaçlarından Octavio Paz gibi kurtulmak da bir devrimdir. Bu deneyimlerin her biri sizin için bir fiesta değerindedir.
Size söyleyecek çok sözüm yok Sevgili Dostum.
İzini bulamadığınız hiçbir şey , hiçbir insan kalmasın. Rilke’yi , Franz Kafka’yı, Hemingway’ı , Aragon’u , T.S.Eliot’u , F. Garcia Lorca’yı , Paul Verlaine’yi , Jorge Luis Borges’i , Tanpınar’ı , Nazım’ı , Tanburi Cemil Bey’i , nerelerde arayıp bulacağınızı bilirsiniz. Mayakovski’den en sevdiğiniz şiiri kime okuyacağınızı sormayacağım.
Kaleminizin ucunu ‘başını ve sonunu bilmediğin’ yazınsalların için sivriltmekten hiç usanmayınız.
Haa… bilmeyen yoktur sözcük avcısı olduğunuzu. F.Nietzsche değil miydi , ‘’ ne zaman ‘müzik’ yerine geçecek bir sözcük arasam ,aklıma Venedik gelir ‘’ diyen? Ömrünüz oldukça bir sözcüğün yerine geçecek öteki sözcüğün peşine düşerken usunuza başka şehirler gelsin…
Son olarak; Neruda gibi, yaşadıkça ‘bir kuşun şarkısını anlamaya ‘ çalışmanızı öneriyorum.
Nice güzel yıllara…

15 Şubat 2025