Barış Çığlığı Şiiri - Dursun Özden 3

barış çığlığı

1 eylül günü, dünya barışı yandı
1 mayıs’ta 977’de, emek kanadı
ve kentte, gezi çığlığı yankılandı
barışa, aşka, yaşama, yoktu izin

katil avcı kurşunu ile kanadı mahsun
ve biz öldük orada, biz dirildik ansızın
hedefte göz-gez-arpacık-süngüde kın
emek kalbinde, kanayan şafağa bakın

yedi tepeli bu şehirde, fetih yakın
sevdanın nabzı atarken, o-pera’da
o umutlara, yeni aşklara şarkı, yakın

bir şiir pınarı ludingirra-jidi majia-gandi-mandela
neruda, jose marti, mayakovsky ve nazım ran’a
barış çelengi takın-evrenin tam merkezi burası
şiirli, sihirli sevi küresi kanamasın diye, sakın
“akın var güneşe akın, güneşin zaptı yakın”
karanlığın o kara perdesini yakın ve yıkın

ey alirıza oğlu kemal-ey sevdalı ulu çınar!
abdülcanbaz izinde, kendini çağır, çağır
ve özgürlüğün bedeli, hemde çok ağır

kanayan-yaralı-kayıp cennetlik şiir alayı
sevi burcu-kutsal şehir, o zöhre ile tahir
büyük düşün büyük bedeli-düşe düşen
sevdanın bedeli budur, yasaksız-özgür
evrensel sessiz çığlığın yükü pek ağır
silkin ayağa kalk, korkma ve sönme
döneklere kulak asma, etme kahır

Işık ve gölgenin dansı-yansı, merak
hevesle yaşama dokunmanın şansı
koşuşturmanın ilk nefesi-son şansı
şimdi nöbet sırası sende, hey can!..
kanayan barışı asla unutma ey şair!
bağır ha-bağır-bu türküyü hep çığır.

dursun özden