Barış Çiçek Açmalı insanlar telaş içinde koşuşuyorlar bir o yana bir bu yana kafile kafile geliyorlar,
gidiyorlar
Sabahın erken saatleri sanki yeni güne hazırlanıyorlar
Sütler mayalanmış kazanlar dolusu çökelik pişmiş, kara kazan suyunu akıtıyor...
Geride kalanlar sessiz ve suskun nasihat üstüne nasihat sanki geri dönecek güne hazırlanıyorlar...
bir telaş bir hengame çoluk çocuk yaşlı ve genç
okula giden çocuklar gibi çift sıra dizilmişler arka arkaya...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta