Barış Çiçek Açmalı Şiiri - Senem Aygül

barış çiçek açmalı
insanlar
telaş içinde koşuşuyorlar
bir o yana bir bu yana
kafile kafile geliyorlar
gidiyorlar
Sabahın erken saatleri
Sanki
yeni güne hazırlanıyorlar
Sütler mayalanmış
kazanlar dolusu
çökelik pişmiş
kara kazan
suyunu akıtıyor...
Geride kalanlar
sessiz ve suskun
nasihat üstüne nasihat
sanki geri dönecek
güne hazırlanıyorlar...
bir telaş bir hengame
çoluk çocuk yaşlı ve genç
okula giden çocuklar gibi
çift sıra dizilmişler
arka arkaya...
ağlayanları susturmak zor
dedeler ve gençler önde,
çocuklar arada
kadınlar en arkada
bir telaş ve hengame
çevrede yaprak kıpırdanmıyor...
sürgün dedikleri
otuz kırk km.mesafe
yürüyecekler...
derin ve karanlık vadi
insanlar da
bir korku ve telaş
kuş uçurtmuyorlar etrafta...
dağlar çevirmiş daracık vadiyi
umut tükenmiş
korkunç yalnızlık
dua kar etmiyor
sadece çaresizlik
kapana kısılmış fareler gibi
çırpınıyor insanlar...
etrafı saran canavar avcı
olmuş insanlık
Masummepak Vadisi şahit oldu
yaşananlar yazılmadı
gören gözler inkar etti
konuşan diller lal oldu
çocuklar ölmesin diye
kapandı analar üstüne
bir acayipti dereler
akıyordu kızıl kızıl kanlar...
kapana kısılmış fareler gibi
o gün birer birer avlandılar
sadece Ali kaçtı
ağır makineden
sığındı ormana...
arkasından
küçük Hıdır kaçtı
ölüme meydan okuyarak...
üç gün gözükmedi
Allahın kulu...
meftalar
kurda kuşa yem oldu...
canlı kalana acımasızca
sıktılar kurşunu
Akbabalar çöreklendi
dere yatağına...
çekildi gittiler
üç gün sonra canavar avcılar...
ağıt yaktı geride kalanlar
dağlar taşlar ağladı
onlara...
dereler kurudu
sancıdan
kurttan kuştan artanları
matemle gömdüler...
sukut etti
konuşmadı günlerce
insanlar...
bu sürgün değildi
bu kader
bu insanlık değildi
bir zulümdü yaşanan
reva görülen...
ananın gövdesinin altında
delik deşik çocuklar
ölmediler...
aylarca yıllarca dağlarda
yabani otlar sayesinde
dirildiler...
dilleri lal oldu korkudan
anlatamadılar
yaşadıklarını...
bir halk sustu dilini yuttu
keyfiyetin acımasız girdabında
yanarken yürekleri
çaresizlikten başka
sığınakları olmadı
çığlıklar duyulmadı
dağlar kesti çığlığı
seda vermedi gökkube
duyulmadı görülmedi
yıllarca
suskun suskun yutkundu
birileri...
Artık birileri
konuşmalı anlatmalı
barış adına...
gönüller
hoş edilmeli
kin nefret silinmeli
barış inmeli yüreklere
rahat olmalı insanlar...
devlet acıların
ana baba görevini
üstlenmeli
elini uzatmalı...
Tutulan yas bitmeli
ıslak göz silinmeli
asık suratlar gülmeli
dostluklara kapı açılmalı
kol kola omuz omuza
gönüllerde barış çiçeği açarken,
Devlet Tunceli Halkına kucak açmalı...

Düzeltme:26 kasım 2016 Almanya

SENEM AYGÜL.