Günden güne büyüyor, içimde bir canavar,
O korkunç kükremesi, kesiyor bütün sesi.
Ensemde hissettiğim, kor sıcağı nefesi,
Kızgın bir alev değil, yanardağın ötesi.
Gözlerimin ardında,gizleniyor canavar,
Bre abiler, amcalar, el öptüren dedeler!
Hiç bahis etmediniz, bana söylemediniz.
Yaş kemale erince, çatallanan yolları,
Yolları yürüdükçe, çarpılan kapıları.
Yolumu aydınlatan, eski, yüksek fenerler!
Sessizlik, derin bir sessizlik içerisinde,
Bir ağıt yakar gönlüm, duyurmadan kimseye.
Yorgun, baygın gözlerim, öylece bakakalır.
Karanlığın içinde, isimsiz bir kimseye.
Sanırım kara gökler üzerime serilmiş.
Düzlükleri tepeledim, aylardır yolcuyum,
Tepeleri düzledim, yoldaki ipucuyum.
Yolum yol değil benim, sen de düşme peşime,
Vedanı edip de gel, can dostuna, eşine.
Semalara serilmiş, haritam pek eskidir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!