Barış Benimle Dünya Şiiri - Hadiye Budak

Bir çocuk oldum ufacık dünyamda,
Bir bilseniz ne oyunlar oynadım,
Ne renkli düşler gördüm,
Ne hayaller kurdum bilemezsiniz..

Sonra birden büyüdüm
Kendi yaşımla gördüm dünyayı,
Ne oyunlar kaldı,ne düş,ne hayal,
Bir sırça saray gibi yıkılıp kayboldu.

Önce dünyayı gördüm,
Öylesine bitkin,öylesine bezgin,
Oyuncağı alınmış çocuklar gibi üzgün
Yüzü kırış kırış çatlamıştı
Suya hasret toprak gibi.

Neden böyle,insanları neden hırçın,
İkiyüzlü yalancı sevgisiz yüreksiz.
Ve dünyaya uzattım elimi
'Ne olur? 'dedim 'ne olur'
Benim gibi farklı olanlar da var
Seven sevilen mutlu insanlar
Seninle yaşadığına sevinenler var.

Hadi dünya asma suratını barış benimle,
Uzattığım elde binlerce insan yüreği atar,
Barış benimle dünya...