Barış Şiiri - Deniz Ekrem

Açlığa inat yüregini doyurmaktır,
Barış barut kokusunu ıtıra gömmektir,
Bir karanfil sunmaktır en kanlı savaşlara.

Çocukların oyun taşlarıdır...
Bir kız çocuğun ip atlaması kadar masumdur barış gülümsemelerde.

Barış,
Deniz'in özgür olmasıdır
Savaş gemilerini gömüp Okyanusun en dipsiz dibine;
Bütün öldürüm silahlarının geri tepmesidir!

Barış,
Evlerin duvarıdır mermi izi olmayan,
Kaldırımlardır üzerinde hiç ayak izi kovalanmayan!
Babasız kalmamaktır çocuk haylazlığında,
Evin balkonundan el sallamaktır uzaktan bıyıklarına, Barış!

Barış,
Tespih taneleri gibi, acıların kanlısını temizlemektir,
Göklerin karanlık, eşkiya rengi olmayan gökyüzüdür,
Sesidir halkın ülke ülke,
Gelecege inanmaktır barış mavinin en güzel renginde.

Oyuncak atların üzerine,
Oyuncaksız kalıp, çıplak uzanmayan çocukların gamzeleridir barış.

Anadır barış avuçlarında evladım kokusu,
Kirli bir gömlegi saklamaktır barış.

Kaçak tütün kokusudur,
Her yudumda dağ dağ çekmektir içine.
Barış, tabakasıdır köylünün,
Çiftçinin toprağı,
Emekçinin teridir alnının orta yerinde duran.

Barış,
Kucaklayıp dostu ayağı kaldırmaktır
Ayak olmaktır, ayakkabısız kalsada!

Barış,
Ho Şi Ming olmaktır,
Kara çığlığımız beyaz dişleriyle Mandela
Rahibe Teresadır barış.
Spartaküs'ün kılıç keskini bakışlarıdır arenalarda,
Jerenimonun uzun saçlarındaki dalgadır.

Barış,
Rüzgarında salınmadık dallarıdır bir çınarın!
Köyleri yakılmamış bir köylüdür çatlamış dudaklarıyla;
Toprak damlı evlerinde şimal rüzgarına yüzünü tutan.

Barış,
Sabahları Nemruda çıkıp güneş olmaktır
Karacadağa sarılmaktır zılgıtlarla barış,
Dicleye akmaktır gürül gürül,
Mezopotamyada bereketli doğurgan toprak,
Akşamın alacasında yürümektir derin koyaklarda süzülüp.

Sırtına vurmaktır hayatın anlamını inadına...
Bir ayağın çukurda olsada
Diğer ayağınla ezmektir savaşı, Barış

Ve barış,

Yaşama uğruna ölecek kadar sevdalanmaktır;
Sevgilinin gözlerinde...

01.09.2006/ Diyarbakır