Barış Şiiri - Ekrem Uçak

Her taraf çiçek,
Mor menekşe, papatyalar boy boy
Gülller karşıda,yanlarında karanfil
Bİr taze gelin ortasında çiçeklerin
Beyazlara bürünmüş,elindeki tastan
Şırıl şırıl,belki iksir,döküyor çiçeklere
Doyasıya içsin çiçekler diye.
Güller ve çiçekler memnun
Ağlayan yok, yüz güleç
Tazeliği göklerde evrenin,
Güneş parlak,bulutlar yok,
Yıldızlar yaldız gibi.
Çeşit çeşit,levin levin
Bürünmüş bayram giysilerine
Akan sular pek serin.
Dereler dolup taşmak ister gibi, akıyor yatağında,
Ulaştırmakta sevgiliye sevenini,
Giden tren,gemi,vapur,
Seferi uçaklar havada.
Bir tank üstünde sürücüsü,
O da yük taşıyormuş yolu henüz yapılmamış köylere.
İnsanlar nerde, bu yerde sordum kendi kendime
Aradım durdum sokak sokak
Ev be ev,
İnsanlar... üretim peşinde fabrikada,tarlada.
Gücünün yettiğince,
Emeksiz yaşanmazmış,
İşten eve gelince,
Bir de tatil günleri
Tüm insanlar gönüllerince.
Ekmek derdi yok,aş arayan bulunmaz
Hastalık aşışıyla yok edilmiş çoktan.
Yarın endişesi yok,
Oğul,kız.
Düşman,kin,acı kelimeleri silinmiş sözlüklerden.
Bir de bayram günü yaşadık hep birlikte,
Herkesin silah elinde,
Namlular çevrilmiş göğe,
Hedefte yıldızlar var ilk,
Ay dede daha sonra, belki güneş te olacak bir sonraki hedefte.
Tetikler çekildi birden,
Çiçekler namlulardan fırladı,kurşun yerine
Uzaydaki dostlara,Sevgi,barış çağrısı
Götürsünler diye.....