Barış Şiiri - Fırat Yetiş

Yarim ,
Yarama derman, yarasında can verdiğim,
Ben Sana şimdi Yürek heybemden
bir şiir çıkarır dizelerdim..
Ama!
Onca kanın, onca göz yaşının
gölgesinde bağışla...
Vakit daha Aşk'a erken...
Simdi vicdanım Vuslat'ın
"BARIŞ" özlemin de...

....

Yarim..
Yüreğim şimdi ortadoğuda,
Suriyede, Irakta, Filistinde,
Dünyanın herhangi bir yerinde,
Mazlumun sessiz çığlığında..
Şarapnel parçaları ile bölünen,
Minik bedenlerin, kurşun ile ısınan,
üşüyen yüreklerinde..
Bir Ana'nın yürekleri közleyen,
Çaresizliğini ağıtlara döktüğü sesinde..
ve yarim bağışla.
Beynim şimdi , Soğuktan ,
Gülüşlerini yitirmiş mazlumun,
Morarmış yüzünde..

....

Yarim..
Uğruna ölümleri göze alıp,
Serden vazgeçtiğim..
Gönlüm bu aralar,
Kefensiz , musalla taşını görmeden,
Toprağa gömülen mezarsız yüreklerde..
Bir babanın içini kanatırcasına ,
Yaradanına haykırdığı dualarda.
Yarim..
Gönlüm,Ülkemin bu namussuz çağda,
Hayalleri ile bir bir giden,
Gencecik fidanlarında...
Özlemim ,
Huzurun gelecek yarınlarında..

....

Yarim..
Gönlümde inat büyüyen kardelen çiçeğim..
Uçurtmayı , misketi bilmemiş,
Elinde bir boya sandığı,
Burnunu silmeye kıyamadığı,
Titreyen eli ile uzattığı ,
Bir çocuğun mendil paketinde yüreğim.
Ve yarim..
sevdasını emek bildiğim.
Yüreğim bu aralar ,
Bir babanın ekmek telaşında,
Bir Ananın kendisini heder ettiği,
Şefkatli endişesinde..

....

Yarim ..
Aşkına sınır tanımadığım,
Şimdi yüreğim bütün cümlelerim..
Bir ömrü yok hükmünde yaşayan gariban,
Sırtında ki yükü gövdesinden ,
Büyük gelenlerde..
Sevgili yarim..
Şimdi vicdanim ,
insana kıyan, insanlığı hiçe sayan,
namussuzun, hırsızın,
ve celladların üzerine yürüme ,
Kararlığında...