Barış Şiiri - Serkan Alakuş

İnsan beşer onu geçtim de mevsimler bile şaşar
Sen gidersin yağmur çiseler yazıma, kar yağar
Tüm birimler bozulur saatim durur, vaktim kalmaz
Kırk derece olur dışarıda güneş ama içim buz tutar

Koşamaz kırlarda kuzular yeşermez toprakta otlar
Nuh'u bile aratır küçük bir meltemden kopan tufan
Mutluluğu unuturlar ,gülemez , somurturlar sıfatlar
Kıtlıkta, muhtaç kalınır dolmaz sofralar, doymaz insanlar

Ey bir bakışıyla içimde bayram üstüne bayram ettiren
Koca dünya insana darken, bir gülüşünü bile yetiren
Savaşın ortasında el uzatıp barışlara kadar götüren
Şimdi tam vakti söyle bana, yok mu seni bana getiren ?