Barındırdığım Şiiri - İbrahim Yay

Barındırdığım bir kendim bir de sevdiğim.
Var mı diye sorduğumda birisi, esinlendiğim...
Göremiyorum, bilemiyorum, hissedemiyorum,
Hatta gereksiz cevabı merak dâhi edemiyorum.

Sandıkça, kandıkça hatta geçmişe takıldıkça...
Ölümden korkmamız biraz daha muhtemel oldu.
Her anı yaşayamadan içimizde ukte kaldıkça,
Sabrımız, takâtimiz kendimize dâhi yetmez oldu.

Yaz, yazgısız sıcak renkli senaryoları fotoğraflamış.
Kışın beyazından tut, parlamayan yer kalmamış...
Ne ilkbahar ne sonbaharın kaldı hatrı gönlümüzde,
Her mevsiminde tutku aslında bize bir şey anlatmış.
Trajik bir şekilde yine insanlar değerini anlamamış.