Barınamaz Şiiri - Seçil Karagöz

Dili güllü olamadım, bundan böyle de olamam;
Yalakalık yapamadım, canım çıksa da yapamam;
Kötüleri hiç tutmadım, servet verseler tutamam;
Yalancılık, haksızlık ve zulüm bende barınamaz.

Belki ‘yok’ denecek kadar dostum vardır ya da yoktur;
Durup dururken dövüşmem, kimseye garazım yoktur;
Elbet herkese ‘merhaba’, almayana zerre yoktur;
Kıskançlık, bencillik, kibir ve hırs bende barınamaz.

Varla yetinir, kendime yetmesini de bilirim;
Damarıma basılmasın, haddimi bilmek isterim;
Karnımı aramam lakin kadrimi ararım, derim;
Aşağılık duygusu ve küfür bende barınamaz.

Düşmeye gör, gerçek odur ki iyi gün dostu çoktur;
Yıldızım dik, eliminse tuzu yoktur, örnek çoktur;
Çıkarcı, kurnaz değilim, bunu anlamayan çoktur;
Vardır yoktur, çoktur yoktur; riya bende barınamaz.

21.10.2012