Barınak Şiiri - Necati Dikmen

Bırak! ...
Bir köşesinde oturayım,
Boynu bükük kıvrılarak.
Zararım dokunmaz korkma!
Sahipsiz bir köle gibi,
Öksüz ve kimsesiz.
Sevdamın nöbetini tutarım,
Mahsun ve sessiz.
Yurt sayarım kendime,
Vatan sayarım...
Daha da öte Kabe sayarım,
Yüreğini...
Ne olur bırak! ...
Her gün dualar okuyarak,
Paklarım ruhumu huzurunda.
Kaç zaman var, sanıyorsun?
Yaklaşmakta son durak.
Ne kadar yaşasan da,
O yürekte duracak...
Yeter ki vatansız ölmeyeyim.
Burcunda olmasa da,
Köşesinde, yüreğinin,
Barınağım var diyeyim.
Ve beni ve asla! ..
Duygularına rağmen,
Zorla,
Ülkem gibi sevdiğim,
Sığınağımdan kovma! ...