Barınak Şiiri - Nafiz Karak

Barınak

Ciğerimi soldum daraldım

gökyüzünde yıldızlar arasında

seni aradım hepsi sönüktü

olmadığın beliydi

bulutlar hüzünlü duruyorlardı

dokunsam sel olup akacaklardı ormana

Ben oradaydım ayazdı üşüyordum karanlığından

Nereye baksam sen, Çukurova oluyordun

ötesi akdeniz

Mersin ağaçları kaplamış torosları

Limon tadında esmerliğin sararıp soluyorum

Palmiyeleri bilirsin benimle yoldaş oluyor sahil boyunca

dalgalar melodi oluyorlar gecenin karanlığında

Deniz’de yakamoz balıkçılar ise oltada

bense sarhoşum yokluğundan...

sabahın şavkı çöpçülere ışık oluyor yağmurda

barınak oluyorum sel/canlara.
.....