Barikattaki Sevdiğim Kadın

Ben o mazlum bakan gözlerini düşündükçe
Bir yanda gecenin karanlığı
Diğer bir yandan sensizlik
Birde İstanbul semalarına
Dağılan
Yaralı martıların kanayan çığlıkları
Rüzgârın vurup kırdığı yaprakların hışırtısı
Kalbimin kederi, ruhumun yorgunluğu içimde hüzündür

Ey su-toprak ve hava kadar seni çok sevdiğim
Barikatları aştığımız yerde
Gözlerim hep arıyor seni
O yıldızımsı
Gülümsemelerin hiç çıkmıyor aklımda
Hayli yorgun olan gönlüm seni beklerken
Hasretin çarmıha gerili! Seni seven şu yüreğimi darbeliyor

Şanlı devrim yolunda hiç dur, durak bilmeyen
Özgürlük, insanlık, yaşam kavgasında
Bıkmadan, yılmadan yanımda olan
Yüreği sevgi
Elleri toprak kokan
Barış kutsallığına önem veren
Yüzündeki gamzeleri
Çiçeklenen
Teni gülistan
Teni ilkbahar misali
Sözleri bal tadından olan
Çok özlediğim sevdiceğim
Kahpe düzende çırpınsak, çabalasak da
Yaşamak için sevmek için paramparça olsak da
Elbet, bileklere takılı zulmün tüm zincirlerini koparacağız bir gün
Sevdaların, özgürlüğün deryalara açılan yelkeni hep seveceğim seni

18.09.2016
İstanbul