Sabret!
Sabret dedi bir ses,
Sabret!
Tüm olanı biteni,
Bir karabasan farzet.
Dayan!
Dayan diye ünledi,
Dayan!
Aşk diye öğretilen,
Miniminnacık bir yalan.
Yazma!
Yazma diye ekledi,
Yazma!
Onu yazacağım diye
Kendi kendine kızma.
Geçmiş gün de, unut git
Rüzgar alsın götürsün.
Ne ismini hatırla,
Ne o güzel yüzü düşün.
Hasret kalsın sokakları
Bir tek onlar üzülsün.
Bir adam geçerdi buradan
Gelmez oldu anlaşılan
Desinler.
Bari onlar üzülsün.
Burak KıllıoğluKayıt Tarihi : 7.7.2004 13:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)