Ne bahtı karalısın.
Sen ömründe her şeye geç kaldın. Hiçbir mutluluğa zamanında yetişemedin.
Biliyorum geç kalmak elinde değil, kaderin. Elinde olsa uçarak gelirsin.
Annenin ölümünü bile çok sonradan haber aldın.
Geldiğinde mutluluk sofrasından sana, sadece kırıntılar kalmıştı.
Dalıp dalıp giderdi gözlerin, ne hayal ederdin kimse bilmezdi.
Söylemezdin. Biz sorunca espri yapar, gülümserdin.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda