Bâri Şiiri - Muhsin Özalp

Neyin aslını bilsek ah eder iç çekeriz
O’nun ilmini okur küçük dili yutarız
Tanısak şahsımızı diz çöker el açarız
Ne dediyse ol Bâri atlamadan tutarız

Dinle beni pis nefis neye yeter aklımız
Eldedir eserlerin varsa çıkar saklımız
Şiştiğin idrâkle us yada güzel şeklimiz
Hiç birine etkin yok çıkar hava atarız

Bâri’dir yaratanı övündüğün ne varsa
Âlemdeki düzeni göremez adam körse
Şaşı bakıp ilmine bilmeyen gelip sorsa
Bâri’yi çelme takıp biz bilgelik satarız

İlmek ilmek işlenen çiçeklere bakmayız
Uzaydaki âhengin hikmetiyle çökmeyiz
Kafayı sokar kuma ölsek geri çekmeyiz
Bâri’den bahsedilse kükrer kaşı çatarız

Araştırın doğada denge nasıl kurulmuş
Bir canlı başkasına hizmet için verilmiş
Cansız emre âmâde çarşaf gibi gerilmiş
Ya emerek doyunur ya üstünde yatarız

Şu kısacık hayatta olma amaçsız çapkın
Taşa atsan saplanır gerçekten iyi zıpkın
Nefsini bilen olmaz Bâri’ye karşı sapkın
Muhsin inat edersek yarın yanar tüteriz