Bargah'ta Şiiri - Mehmet Şahan

Aldatmasın seni dünyanın malı,
Şükrü bilmeyenler, çıkmaz günahta…
İhlâs’ı Kalp ile tutmazsan dalı,
Bilmeyen farkına varmaz semahta…

Durmadan yalvarıp eylesen ahı,
Özü duymayanın, duyulmaz vahı…
Cihana hükmedip olsan da şahı,
Fikirsiz, nasibin almaz eyvah ta…

Düşün ki nasıldır yediğin şu bal?
Nedir oluşunda gizli, sırlı hal?
Şekere su katıp yapsan arzuhal,
Bin yıl da beklesen olmaz kargahta…

Varının, canının, hatta servetin,
Yediğin, içtiğin bütün nimetin,
Ruhunda özünü saran hikmetin,
Görmezsen sırrını, sormaz dergâhta…

Örümceğin Sevr’de ördüğü sır’da,
Ne hikmetler gizli bilsen sabırda…
Şahan’ım, yanmadan etsen kahır da,
Feryadın yerini, bulmaz Bargâh’ta…

Kargah: Fabrika, atölye
Dergâh: Cenab-ı Hakk’a ibadet edilen yer,
Bargâh: Huzur-u Rabb’ül Âlemin,
Büyük bir huzura girilecek kapı.