Bardızdan Selamlar Dost Tanışlara

Bardız’dan Selamlar Dost Tanışlara

Sis çokmuş dağlara hasret yağacak
Bardız’dan selamlar dost tanışlara
Hasretle ayrılık yamandır ancak
Yürek dayanmıyor bu yanışlara

Çakır baba yine enginden yeşil
Akmezar soğanlı yüreğime dil
Hasretle yaşayan dostlar el değil
Gözler hasret kaldı dost dönüşlere

Kalenin eteği sulara gölge
Bardız bir başkadır bir şirin bölge
Tarihler yazarken oluyor belge
Elimiz destan oldu kara kışlara..

Yaylası serin uykusu derin
Özlemle bekliyor göz bebeklerin
Kapanırsa eğer bir kere daha
Bardız’la başlayan uyanışlara

Okumuş ayrılmış oğlanın kızın
Analar hasret yüklü bekliyor yolun
Göz yaşı, ızdırap dudakta dua
Hepsi birlikte son oluşlara

Yalnızlık kadermi ana babaya
Elinde tırpanı gider tarlaya
Yorgunluk, çalışmak dert değil ama
Dizler dayanmıyor yorgun işlere

Yalnızlık acımı acı obaya
Bir parça odun atıp üfler sobaya
Bir kuru ekmek soğan yeter onlara
Amma yüzler hasret tüm gülüşlere

Boyun bükmüş hasretliğe nineler
Bekliyor yollarını ak sakallı dedeler
Evlat yolu bekleyenler yok değil
Torunlar işlenmiş bütün düşlere

Köyüme baktıkça içim kaynıyor
Eskiyi düşünüp DENİZ anıyor
Kim hasrete böyle tek dayanıyor
Selamlar yollayın uçan kuşlara