Bardağın Şiiri - Rıdvan Cankiç

Dünyanın en güzel tadı
Yudumlarken yarım bırakıp
Parmaklarımın arasına bıraktığın çaydır...
Bunu bir tek kıskanan bardak oldu.
Çünkü biliyordu;
Dudağının değdiği yerden içeceğimi (öpeceğimi) ...
Bir de ellerinin sıcak tuttuğu,
Bardağın o incecik belinden tuttuğun o yer var ya...
Artık ne zaman elime bir bardak alsam,
Ne zaman bir yudum çay içsem,
Senin tutmadığın bardak olduğunu anlıyor,
Senin içmediğin çay olduğunu anlıyor.
Ve üşüyorum...