Bardağı Taşıran Son Damla

Olanlardan bir ders çıkar, aldanma dünya malına,
Boşa yemin etme sebepsiz, sen alışmışsın yalana...

Gidenler gittiler meçhule de, geride kimler kaldı?
Şimdi daha iyi anladım; bu dünya boşmuş, yalanmış.
Artık vakit yatsı oldu, şapka düştü ve kel uyandı,
Eş, dost, akraba dedikleri; mal, mülk, para davasıymış.

Olanlardan bir ders çıkar, aldanma dünya malına,
Boşa yemin etme sebepsiz, sen alışmışsın yalana...

İstemem yalancı tipler, sahte gülüşler. Karnım doydu!
Tükendi tükenmez kalemleri, söz uçtu arsız kaldı.
Kesemez sesimi o ağlayan timsah, ağladı durdu,
Çıkardım hesapladım ben. İki yüzünden biri kaldı.

Olanlardan bir ders çıkar, aldanma dünya malına,
Boşa yemin etme sebepsiz, sen alışmışsın yalana...