“her ne kadar unuturum desem de
biliyorum bendeki varlığını
sen yokken nefes alıp yaşasam da
duydum sensizliğin ağırlığını
ilk görüşte sebepsiz başlamıştık
hayatın her şeyini paylaşmıştık
uzun zaman birlikte yaşamıştık
aşkın ve arzunun barbarlığını
öyle zamanlar oldu sanki sendim
bu sonuca sebep olan ben kendim
sen yokken farkına varıp öğrendim
koskocaman dünyanın darlığını
giden geri gelmez bunu bilirim
faydasız artık hem ölüm hem dirim
ne yapayım ben de sensiz ölürüm
unutma yalnızlar mezarlığını…” 03.07.2011
Kayıt Tarihi : 3.7.2011 20:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!