Nasılsın? ya sen diye başlıyor...
“Uzun zaman oldu. Gözlerim müebbet türküsü”
Hep garip bir ıslaklık,bir boşluk
Bunca yıl sonra hangi kahrolası ütopya
Kopardı benden seni, hangi kitap yazar,
Hangi şarkı söyler, böylesi yalnızlığı
Bitkinliğin son perdesindeyim.
Boş şarap şişeleri gibi dibe vurdum.
Ben küçük bir zerreciğim,
Oysa o kocaman, devasalar zinciri.
Nedendir bilinmez, deşesim gelir
Yalnızlığımı.
Şairler hep yalnızdır, yalnızlıklarsa
seninle istanbulu yalayan rüzgar tadındadır zaman...
kimi meyhane köşelerinde kadehlerdeki dudak izidir zaman seninle...
ve seninle zaman, istanbul kokuyor sen kokuyor bu şehrin sokakları, yağmurları seninle dindirebilmek tadındadır zaman
koy beni sensizliğe katran karası gecelerde
öle densiz.öyle sensiz, öyle yersiz duruşun,
sevdiğim ölmek vakti gel geleceksen...
Gülüşünde bir mana var,
Saklayamazsın.
yaşamanın anlamı.
gözlerinde kaybolmak.
Bırak sevişsin bendeki sen,
Sen olsanda,olmasanda
Gözlerim gidip gelsede;
Ağlamakla yutkunmak arasında
Öylesine özlemişim seni,
Bu şakacı gözlerin,
Deminde en tatlı sevdaların…
Hep başka baharı bekler
Otobüs yazıhanelerinde hasretin
Sen hep geleceksin diye,perdeyi hiç kapatmadım
Yitirilmiş gençliğimin satır aralarında gizli,
Martının ürkek kanat çırpışında sen.
Gelen ve gelecek güzel günün habercisi.
Saçlarından sevgiyi,gözlerinden umudu
Katık yaptım,sırf sen benimsin diye,
Sırf sen mutluluğumsun diye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!