Nefret ediyorum senden
Her şeyinden nefret ediyorum.
Seni kendimden daha çok sevdiğim için
Her sabah hayalinle uyandığım için
Tüm gün her bir zerremde bir hayalle yaşadığım için
Her gece hayalinle uykuya daldığım için
bir uçurumdur gözlerin
bir engin derya
kaybolur giderim derinliklerinde
bakma öyle
ben yorgun yolcu
sabahı yok akşamı çok bir avare
Ne demeli şimdi sana
Yüreğine mi dokunmalı?
Yoksa yalnızlığına sarılmalı?
Kendime mi dönmeli yoksa sana mı koşmalı?
Düşün, düşün beni düşün;
Kör kuyudaki Yusuf gibi,
Ben sabretmeyi beceremiyorum
Ellerimi açıp, dualarda seni bulamıyorum
Nerdesin şimdi
İçinde benim geçtiğim bir hayalin var mı hiç?
Aralanmış ölüm kapısından,
Ramak kalmışken mekânsızlığıma,
Ne sana ne de bir başkasına
Kimseye hem de hiç kimseye aşık olmadım ben
Bir hayale aşık oldum ben bir hayale,
Bir bilinmezliğe, bir yokluğa, bir boşluğa aşık oldum ben.
Sana değil.
Tutamadığım bir saflığa, ulaşamadığım bir umuda aşık oldum ben,
Sen hiç yoktun.
Hiç olmadın.
Belki de hiç olmayacaksın.
Ama yine de
Her çiçekte seni arayacağım.
Söylediğim her türküde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!