Hayata dair bir henüz umut verici bir olay görmedim
Uzunca bir kış,
çöken bir kul, yanan karakterler,
bir cuma çıkışı, babam sünnete davet ediyor.
Yok dediğim azınlık anlar,
bahar geliyor yaşamımıza, körpe hisler açıyor her yanımızı.
Tanrıya kızgınım, kaderler arasından neden bu?
Neden aşklar arasından bu? Terk etmek evet evet terk etmek
Kirlemiş masayı terk ediyorum, masaya bırakıyorum büyük beyaz çarşafları
Kalbimi bırakıyorum, kanlarla kirlenmiş kalbimi masanın tam ortasına
Dünya neden bu kadar düz? Neden hep aşılamaz büyük engeller var?
İhtial ediyorum, aşklara kirliliklere, engellere; devrimler yapmak istiyorum
Bir sigara dumanında özledim seni.
Sabah beş... Seni düşünüyorum.
Gökyüzüne bakıyorum, bulutlara. Güneşin doğuşunu izliyorum.
Sevmiyorum yaşamayı; zoraki sevmelerde düşmanım.
Seni bağırmak isterim, her yanım uzak kırlarda.
Şiirlerdir bizim bedenimizi dokuyan,
Aşık olmayan adama devrimci de denmez ki.
Ben sevmeyi bilmiyorum ki, şiir yazarım sadece.
Gözlerin her şeyi anlatıyor, yani bizi.
Yağmur kokuyor, ıslanan saçların.
Her düşüşte seni hatırlarım, güleç yüzünü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!