Gerçek olamayacak kadar güzeldi,
Tekrarlanmayacak kadar da özeldi.
İlkbaharda açan bir çiçek gibiydi,
Hoştu, masumdu; üstelik çok temizdi.
Şu hoş tene şu hoş kaşlar, seni görünce başka
Kimselere açılmasın, o gözlerini bana sakla.
Varsın şiirlerde, sensin kalemle gelen akla,
İçine gömülür güzelsin demek için farklı yollar.
Vedalarım vardı hep bulutlara yağmur konusu oldu,
Bana bu kafayla hiç sevilemezsin dediler,
İyi hislerimi alıp kötü hisler verdiler.
Bir de üstüne benden vazgeçmemi istediler.
Gün doğacak, bir şafağa tanıklık ediyorum.
Bırak artık dediler fakat onu seviyorum.
Şu anda buradayım evet, ben vazgeçiyorum.
I'll always miss her, so much;
I'm lonely without her touch.
Yes, this is the truth; I miss.
I'm crying, I miss her kiss.
I am flying above clouds, am purging my soul.
You have something mine, you know that you stole.
My emotions... My emotions are all gone and lost.
We're lover seagulls and our life is the cost.
Ignore me as you want, my story is done.
Ben meleğini bekleyen, hoş bir prensim.
Biliyorum hiç gelmeyecek meleğim.
Olsun, bu da değil midir bir deneyim?
Benim olmayanı ben n'için seveyim?
Beni gördün, onlara hep şiirlerimi söyledin,
Ben zehirlendim, hep inadımdan söz ederdin.
Bu çok basit bir soru değil mi? Neyiz, biz kimiz?
Acılarla özledik biz, renklerle özdeştik biz!
Anılar buluşturamazsa bizi acılar buluşturur belki,
Bugün farklı bir gün, bir şeyler de farklı sanki.
Yani kırmızı şarabını içen biriyim saat kulesindeki,
Rüzgarın esintisi, gönlümün gür sesi
Gökkuşağının renkleri, gözlerimin matemi,
Kara dumanın, sisin belirsizliği,
Hüzün veren sözleri, hepsini yüreğinden çaldım.
Ve sen de bir tanesi oldun, o güzel kalbimin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!