Üşüyorum yorgun bedenim
ruhum sancılı,mevsimler ağır
renkler anlamsız,suyun tadı yok
anlamını yitirdi zaman,kelimeler kifayetsiz
içimde kalan en güzel şey gözlerin,aşka çağıran dudakların
ellerini arıyorum karanlıkta,sen dokununca dağılır acılarım,sancılarım
ben sende,seninle mutluyum
en güzel akşamlar senin olsun
gülücükler savur rüzgarla
mutluluktan yana çalsın saatler
ve seni bana getirsin sabahlar
öptüm sevgilim...
Kayıt Tarihi : 22.12.2012 18:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arin Roni](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/22/bara-du-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!