Bâr-i Bela Şiiri - Aşık Şahı Kebir

Gönül tahtı pek sağlam değilmiş.
Bir tufanla yerle yeksan oldu.
Bakan göz hakikatte ker imiş.
Hasar gören taht, çalabın oldu.

Gönül kırmak bir maharet ister.
Her ağızdan bir söz çıkar oldu.
Gönül sevilmek sayılmak diler.
O kalbi yıkmak çok kolay oldu.

Ey ki güzeller güzeli Pirim.
Tarihi silmek kolay mı oldu?
Olaki benim en özel zikrim.
Ânımı silmek çok kolay oldu.

Ben ki Âşık Şah-ı Kebir dedim.
Yazdım şiir bana haram oldu.
Sevgi sevgiyle çoğalır dedim.
Sevdim bir gülü, gül haram oldu.

Âşık Şah-ı Kebir