Banyo Şiiri - Utku Demir

Bedenimle sıkıştırılmış duygular
Kılıçların keskinliği uçlarında
Göğsümde ısrarlı bir zaptedilmişlik
Delip geçen sözcüğün eziyeti, kalbimde
Tükenmez dehşetin kırıntıları

Özgürlük havası banyoya yayılır
Yatar kurtuluş suyun şefkatinde
Bir araya gelir bütün karşıtlıklar
Erir zindanın çelik kapıları damlalarla
Damarlarımda sızan kirli kanlar
Dev bir sarsıntının gürültüsü
Yıkar yorgunluğumu bir köşeye
Boylu boyunca düşen hayatım
Ve yürüme çabası hastalıklı çocuk

Duvarlara yansıyan hislerim
Oynayan geçmişle geleceğin sonsuz savaşı
Yatırıyor ölümle doğumu yanımda
Her banyoda bir başka senaryo
Tek değişmeyen sahne;
Merkezde iki başlı heykelim
Hüzünlerim umutlarım karşı karşıya
Yukarıda senelerin parçalı rüzgarı esiyor

Suyun içinde alev alev yangınlar
Serzenişlerin yankısı kulaklarımda
Nemli tavanda boğulmuşluk baskın
Cesetim sarkıyor acıyla aşağıya
Ürkerek zor atıyorum kendimi dışarı
Nefessizlik içinde çırpınıyorum
Yüreğimde girip çıkan kılıç sancısı

Tek çarem suyun simgeledikleri
Kesik kesik dokunuşlar yaralarıma
Bir sevgili edasında zariflik
Hatırlatır çocuğa tutkulu hayalleri
Islak saçlar gelir geceki düşümden
İner kuşun kanadından ellerime
Sonunda avuçlarıma akan mutluluk gözyaşları