Banyo Günlerim

Sevmezdim çocuklukta,banyoyu,yıkanmayı;
Hiç istemezdim anne,kaynar suda yanmayı...

Annem kaynar su ile nasıl ki yıkanırdı,
Benim narin vücudum,dayanacak sanırdı...

Ağlardım,bağırırdım,anne bu su çok sıcak;
Anne incecik tenim,yanıp da haşlanacak...

Her banyo günümde ben,kaçar da saklanırdım,
Cehennem azabından,kurtulacak sanırdım...

Nereye saklansam da,annem beni bulurdu;
Kendisi bulamazsa,birine buldururdu.

Her banyoya girişte,aklımda çocukluğum;
Soğuk sudan hiç korkmam,sıcakta erir ruhum...

Hala hatırladıkça,tüylerim ürperir de,
Kaynar suyu görünce,bana korku verir de...

Yıllarca devam etti,bu işkence bu acı;
Yine de güzel annem,oğlun sana duacı...