Sana dokunmak güzel bir şey
Ellerimi daha çok seviyorum o zaman.
Birden dünyanın en şanslı elleri
Benim ellerim oluveriyor.
Bazen benim parmaklarım
Sana kızmam mı lazım
Yoksa seni uyarmam mı.
Hala gözlerine sevgiyle bakmam mı lazım
Yoksa günleri sana bırakıp gecelerle gitmem mi.
Tıka basa doldu iliklerim
Biraz sessiz yürü,
Sessiz konuş,
Sessiz gel işten eve,
Bu alışmalar hayra alamet değil.
Sesini al benden,
Kokun mesken tuttu zaten hücrelerimi
Ağlama!
Sen ağlama.
Unut!
Sevdanı tutan yüreği unut
Bedenine can veren nefesi unut.
Bugün sıkılmış adanın tüm deniz fenerleri
Bal mumuna batırılmış ışıkları, gözleri boş.
Kaygan hayatların ilk durağı
Tanrı’ nın gözyaşları ile yıkanıyor saatlerdir.
Ne oldu benim parlak kayalıklarıma,
Gölgesiz kalışları da neden.
Sevmek öyle kolay değil dip köşelerde
Korkacaksın da yeri geldiğinde sevimsiz rüyalarının karşısında.
Neyi vermek yetecekse yüreğinde ki çocuğu güldürmek için
O kadar vereceksin düşünmeden.
Çetelesi tutulmaz ne akıttığın göz yaşlarının
Ne de uykusuz gecelerinin, yalnızlığının.
Kulluk ediyor mavi gezegen artık
Şart koşamaz olmuş insanlara.
Bir hanedanlık ki kurulan
Peh…sorma be birader.
Sen de mi vazgeçtin sonunda
Kararırsa gecem benden bir adım önde,
Tutarsa gözlerim senden bir dilek,
Susarsa geçen zaman çığlıkları,
Adını koyar mıyım sence bu küf kokuları arasında…
Tanımı yanlış yapılmış aşkın,
Bu gün hiç sesin soluğun çıkmadı
Akşamdan kaldın yine anlaşılan.
Daha kaç söyleyeceğim sana
Bu kadar içme diye
Unuttun galiba
Geçen hafta seni nasıl sahile kadar
İnsanlar denizi izlemeyi severler, rahatlarlar çünkü,
Denize girecekleri sıcak günleri beklerler dört bir gözle,
Kendilerini mutlu etmek için…
Deniz kenarında ev isterler maviliklere sıfır,
Derinlere dalmayı, uçmanın öbür adı sanırlar.
Yakamozu izlerler ay ışığını küstürerek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!