Kirpiklerim hançer ucu gibi çizer geceyi
Yavan bir yaşamaktır sensiz bu
Toparlayamam ardın sıra iki heceyi
Sayıklar dururum ninni gibi
Banu...
Banu...
Banu...! ! !
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Banu,Banu'luğunu bilir mısralarında....Banu senin şiirlerin kadar gerçek ve hüzünlüdür aslında...Bir hikayesi vardır elbet,bildiklerin ve bilemediklerinle yoğrulan....sırdaştır mezartaşları,toprak ve gökyüzü melekleri Banu'ya...savrulur halâ o küçük yürek bir bahar esintisinde heves ve heyecanla..ama yorgun,ama bitkin,ama geç kalmış birçok şeye....sen anla sadece...elbet durulacak o yürek de sessiz sakin bir gece.......
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta