Bankalara El Verme Şiiri - Abdullah Oral

Bankanın esiri vebalı oldum Uzak git yar yüzüm görme bu sene Bulaşıcı virüs icralık kartlar Bırak yar yaramı sarma bu sene Banka kartı aldım yüreğim yandı Limit bitti hançer boynuma döndü Bak gör bu yolda ne ocaklar söndü Hiçbir şeyi hayra yorma bu sene Gül ektiğim bağı tiken bürümüş Kartlar zulüm olmuş burada yürümüş Bankaya el veren canlar çürümüş Yar benim çevremde durma bu sene Gülmedi yüzler hiç bu yıl tapudan Kimi garantiden kimi yapıdan İşsizi kovan çok olur kapıdan Halden bilmezlere varma bu sene Sakın bankalara eğme başını Silen bulamazsın yar göz yaşını Zor gününde yersin körün taşını Gül diye dikeni derme bu sene Banka ya el verme kolun kaybolur Elini uzatsan ki kolun kalır haciz olmadık bir tek donun kalır Banka kapısından girme bu sene Vurguni ozan bir kala yarına Düştüm bankaların infaz darına Kapitalist zulmü indi derine Bankacıya elin verme bu sene… A Oral