Bankalar! Şiiri - Seçkin Erdoğan

“Söz meclisten dışarı”

Kredi verirken, vezir de eder
Sonra kabak gibi, oyar bankalar
Eve haciz yollar, rezil de eder
Eşkıya gibidir, soyar bankalar

Ne varsa toplar da, alır malını
Acımaz dökerken, senin kanını
Ortada bırakır, yalnız canını
Kapının önüne, koyar bankalar

Elini verirken, kolunda gider
Sanırsın ki her şey, yolunda gider
Kıçın da o kalmaz, donun da gider
Sanmayın yedikçe, doyar bankalar

Çok derman ararsın, zor da bulursun
Olduğun yerde hep, sayar durusun
Kendin öz katilin, kendin olursun
Silahı şakağa, dayar bankalar

Kaşıkla verirken, kepçeyle alır
Gönlünde başlar o, bitmeyen kahır
Bağırsan duymazlar, vicdanlar sağır
Verdiği o sözden, cayar bankalar

Senide ateşte, yandırmak için
Türlü o dertlere, bandırmak için
Yüzüne gülerler, kandırmak için
Sanmayın ki o sevip, sayar bankalar

Alır da kalbini, ciğer sökülür
Gözyaşın akar da, boynun bükülür
Gönlünde umutlar, bir bir dökülür
Bütün yollarını, tıkar bankalar

Bir türlü gemini, yürütemezsin
Ayın o sonunu, getiremezsin
Ödersin borcunu, bitiremezsin
Evini barkını, yıkar bankalar

Yakar o cebini, senin har gibi
Üzerine düşer çığ, sanki kar gibi
Koynun da beslersin, sense yar gibi
Sonradan bir yılan, çıkar bankalar

Seçkin der sizlere, kıyamıyorum
İyiyi kötüden, ayırıyorum
Dinleyin sözümü, uyarıyorum
Sabrını deneyip, sınar bankalar
O tatlı canına, kıyar bankalar


Kredi kartı mağduru.. SEÇKİN ERDOĞAN