Bark Şiiri - Muray Çoban

Yine aynı bankta
Yine aynı bankta sabahı ettim. Gözlerime düşen çiğ
senin adın.
Yine aynı bankta
Yine aynı bankta saat 5 civarı
Deniz mavi gökyüzü mavi
Mavi soğuk
Gözlerin... gözlerin mavi
Bakışların soluk ve donuk.
Bir başka bakıyorsun bugün. Birazdan gidecek gibi. Kal
demem yetmeyecek sesim kısılıp kudretine boyun
eğecek gibi.
Sen bugün bir başkasın. Sanki kapının dışındasın.
Kalbime bir adım kalmışken başka bir handa konaklamış
gibisin. Kadın sen bugün bir ayrısın. Son kez
koklamışım seni. Varlığımın özü sen bugün yoksun ve
ben. Ben bugün bir başkayım.
Bir paktayım herhangi bir park.
Bir park biliyorum.
Bir park şiir yazabilir.
Bir bank şiire konu olabilir.
Bir park biliyorum.
Bir park hayal kurabilir.
Bir bank birini üzebilir.
Benim de bir zamanlar bir parkım vardı ve içi anı dolu
ufak bir bank. Anı dediysem de inanma
yaşanmışlıklardan çok yaşanmamışlıklarla dolu bir park.
Bir çırpıda anlatılacak kadar uzun