Oturuyorum bankta...kim bilir kimleri dinledin diyorum banka bakarak...
kimi özlemlerini, kimi pişmanlıklarını anlattı sana... bense susuyorum... içimi kemiren serzenişleri seni daha fazla üzmemek için dile getirmeyeceğim bugün... susuyorum...
hangimiz banklara oturmadı ve dertlerini, sevinçlerini ona dökmedi... çok mu duygasalım bilmiyorum... sakın ne diyorsun sen demeyin bana... belki hak verdiniz de bana itiraf etmiyorsunuz...
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta