Karanlıklar bizim göksel denizimiz
Bu öncesiz gecelerden seslensek ötelere
Duyulup işitilmez ki sesimiz
Tıkanır kalır sonunda nefesimiz.
Çok dar bir bahçe içinde kalmışız
Artık yerinden kalkmaz olmuş kollarımız
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta