Bandırma Şiirleri 2. Özlemli Türküler

Karanlıklar bizim göksel denizimiz
Bu öncesiz gecelerden seslensek ötelere
Duyulup işitilmez ki sesimiz
Tıkanır kalır sonunda nefesimiz.

Çok dar bir bahçe içinde kalmışız
Artık yerinden kalkmaz olmuş kollarımız
Daha yıllar sürecek bir sevdanın ardından
Nice nice feryatlar salmışız.

Yanar döner başın belalarda
Bir sevdayı mevsimlerce büyütürsün
Güneş doğan tarlaların ardında
Sen, Ağustos böceğinden de kötüsün.

Sizin yıldız güzelliğiniz çok başka
Günlerce çok şeyler düşünürsün
Alabildiğine şükret ki Tanrına
Düşündüğün şeyler kadar özgürsün.

(Bandırma, 1961)