bu kadar insanın içinde beni mi buldun
ayırdın canandan beni yalnız koydun
zalimliğin tuttu beni canevimden vurdun
yaktın beni felek alev alev kavurdun
ayrılığın acısını ilk ben mi çektim
bu dünyada herkes çiftti de ben mi tektim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta