Banada Öğret Şiiri - Müzeyyen Yavuz

Eyyy derviş baba
bu yürek yorgun,
bu yürek bitkin yapayalnız.
kaldırımlara misafirim
bu gece.

gecenin içinde hüzünlü gözlerim
sanki denizin ortasında kalmışım
boş bir ada gibiyim,
yüzme bilmem,
çırpındıkça batıyorum.
bana yüzmeyi öğretirmisin ?

yüreğimi bir yerlere bırakmışım
bıraktığım yerden çok uzaklardayım
kapatmışım kapılarımı,
tüm dünyevi hazlara.
beynime & kalbime
üstüme sürgüledim sürgüleri.
ey sabreden derviş
Sabretmeyi bana da öğret